خوشا آن که خود را خوار انگاشت ، و کسبى پاکیزه داشت ، و نهادش را از بدى بپرداخت ، و خوى خود را نیکو ساخت و زیادت مالش را بخشید و زبان را از فزون گویى درکشید ، و شرّ خود را به مردم نرساند و سنّت او را کافى بود ، و خود را به بدعت منسوب نگرداند . [ مىگویم بعضى این فقره و آن را که پیش از آن است به رسول خدا ( ص ) نسبت دادهاند . ] [نهج البلاغه]
در اغوشم بگیر..بزار برای اخرین بارگرمی دستت رو حس کنم
و مرا ببوس تا با هربوسه ات به آسمان پرواز کنم.
و نگاهم کن و التماسم را در چشمانم بخوان
قلبم به پایت افتاده است نرو
لرزش دستانم و سستی قلمم رو نظاره کن
تنها تو را میخواهم بگذار دوباره در نگاهت غرق شوم
و بگذار باز در اغوشت به خواب روم
" width=357>
ورود به بخش مدیریت
با سرعتی بینظیر و باورنکردنی متن یادداشتها و پیامها را بکاوید!
" width=357>
:جستجو